Tarot is Toeval
“Je moet kaarten trekken met je niet-schrijfhand, toch?”
“Ik laat me leiden door mijn intuïtie bij het trekken van de kaarten.”
“Hoe weet ik zeker dat ik de juiste kaarten getrokken heb?”
“Als ik de kaarten niet snap, betekent het dan niet gewoon dat ik de verkeerde kaarten heb getrokken en dan kan ik toch beter andere pakken?”
Oké lieve mensen. Ik ga even heel bot doen.
Er is in mijn ogen niet zoiets als “de juiste kaarten trekken”. Er is alleen “kaarten trekken”.
Ik geloof niet in een hogere macht die je hand leidt, of een mystieke verbinding tussen jou en de tarot waardoor je de “juiste” kaart trekt. Het is gewoon toeval. Je leest het goed. Ik geloof in toeval. Ik geloof in willekeur. Maar weet je wat? Dat is eigenlijk juist iets heel moois. Ik geloof namelijk ook in de KRACHT van willekeur.
Als het universum je de weg wijst via de tarot, dan zou jouw enige taak zijn om te leren luisteren. Dan zitten er antwoorden verstopt in de kaarten en moet jij ze zo goed mogelijk eruit zien te halen. “Wat willen de kaarten zeggen?” vraag je je dan af.
Maar weet je…
de kaarten willen helemaal niks. Kaarten kunnen niks willen. Het zijn voorwerpen. En met alle respect voor iedereen die gelooft dat er engelen of goden of andere entiteiten met mensen willen communiceren via de kaarten… ik geloof dat niet.
Wat ik WEL geloof is dat de mens een complex innerlijk heeft. Met een wil, een intuïtie, conflicterende gedachten, botsende belangen, tegenstrijdige wensen, een innerlijk weten en een uiterlijk vertoon die niet altijd matchen.
De kracht van tarot is dat die complexiteit zichtbaar wordt. Inzichtelijk wordt. Tarot benadert vraagstukken vanuit nieuwe invalshoeken, en haalt daardoor diepere lagen van dat complexe innerlijk naar boven. Je gaat jezelf uitpluizen. Je gaat de situatie bevatten op een andere manier.
De antwoorden zitten in onszelf, niet in de kaarten. Je gaat de dingen alleen anders zien DOOR de kaarten.
Juist een willekeurige kaart heeft de kracht om vastgeroeste denkpatronen los te wrikken. Heeft de kracht om het eerste vonkje te zijn waarmee je nieuwe lampen kunt aansteken, een ander licht kunt werpen op de zaak. Juist die willekeur, juist dat toeval, doorbreekt de impasse en helpt je om te zien wat je wilt, om keuzes te maken, en om ZELF de richting te bepalen die je vervolgens op wilt gaan.
